Bangkok, Sydney en Melbourne

Het is alweer ruim een week geleden dat ik Azie achter me gelaten heb. Op 23 December vloog ik van Phnom Penh naar Bangkok. Ik had een vlucht om 16.30 uur en kwam mooi op tijd een uurtje later aan in Bangkok. Ik had nog visioenen in mijn hoofd van mijn aankomst in Bangkok op 31 oktober. Toen heb ik bijna een uur in de rij voor de douane gestaan om mijn stempeltje te krijgen om het land in te mogen. Maar gelukkig landde ik nu op de oude luchthaven (Don Muang) van Bangkok en hier duurde het slechts tien minuten om mijn stempeltje weer te krijgen. Ik heb bus genomen naar het busstation en ben daar weer overgestapt op de metro. Het was van het metro station slechts 10 minuten lopen naar mijn hostel, maar ik wist niet precies waar het was, dus ik besloot om een tuktuk naar mijn hostel te nemen. Hij vroeg in eerste instantie 80 baht voor het ritje, maar ik zei dat het praktisch om de hoek was en toen nam hij me voor 40 baht mee. Het bleek inderdaad maar 700 meter te zijn, dus eigenlijk was de 40 baht nog te veel.

Van mijn collega's heb ik op mijn laatste werkdag als afscheidscadeautje een fietstocht van Co van Kessel gekregen. Ik heb een hostel geboekt dat vlakbij het kantoor van Co van Kessel lag, zodat ik de volgende dag niet zo vroeg mijn bed uit hoef. Uiteindelijk blijkt het kantoor van Co van Kessel echt om de hoek te liggen en ben ik er binnen vijf minuten. Onze groep bestaat uit alleen maar Nederlanders, wat eigenlijk wel lekker is, want nu kan ik gewoon weer eens lekker Nederlands praten. Onze gids stelt zich voor als Andy en de eerste vraag die we onszelf stellen, is of het nu een vrouw of man is. Andy heeft de stem en het figuur van een vrouw, maar is zo plat als eien dubbeltje, dus het is ons volledig een raadsel. Bij onze eerste pauze probeert 1 van de groepsgenoten uit te vissen of Andy een man of een vrouw is door te vragen of hij/zij een vriend/vriendin heeft. Maar daar worden we niet veel wijzer van, want het antwoord is "I'm single". Uiteindelijk kunnen we de conclusie trekken dat Andy een man is, want zijn boxershort met op de rand "playboy" steekt boven zijn broek uit en het lijkt ons niet logisch dat een vrouw daarmee loopt. Mysterie solved.

De fietstocht blijkt aardig pittig, met name door de temperatuur (35 graden) Het eerste stuk gaat door de smalle straatjes van Chinatown en we zijn al snel een deel van de groep kwijt. Wij zijn een straatje in geslagen en dat hadden de laatste zes van de groep niet gezien en zijn dus rechtdoor gefietst. Gelukkig heeft Andy en de andere gids via hun mobiel contact met elkaar en uiteindelijk na tien minuten vinden ze ons weer terug. Na een half uurtje fietsen, komen we bij het treinstation aan en daar gaan onze fietsen op de boemeltrein en vertrekken we naar de oostelijke rand van Bangkok. Per fiets ontdekken we een uitgestrekt gebied, waar we ons op het platteland van Thailand wanen. We lunchen in een lokaal restaurantje met uitzicht op een prachtig rijstveld. Met een longtail boot laten we ons over de beroemde kanalen varen. En uiteindelijk stappen we in het ultra moderne stads-icoon, de Skytrain. Tijdens deze tocht zien we de enorme tegenstellingen die Bangkok in zich draagt. Het contrast tussen de moderne en de traditionele levensstijlen; tussen het gehaaste stadsleven en het rustieke platteland. We hebben Bangkok op een onvergetelijke manier leren kennen. Om vijf uur zijn we weer terug bij het kantoor en alle andere hebben en ik vind het wel erg lekker dat ik nog geen tien minuten van een heerlijke koude douche kan genieten.

Op 25 December heb ik nog de ochtend en gedeeltelijk de middag om Bangkok te verkennen. In de ochtend neem ik de metro naar het park, waar ik een rondje loop en daarna ga ik naar een groot winkelcentrum. Het is 1ste kerstdag, maar alle winkels zijn gewoon open en het lijkt alsof de hele stad in het winkelcentrum rondloopt. 1ste kerstdag wordt hier dus op een andere manier gevierd dan in Nederland. Shoppend!! In de namiddag neem ik weer de metro naar de luchthaven en om 19.30 uur vertrekt mijn vlucht naar Sydney. Ik had verwacht dat ze in het vliegtuig wel wat aandacht zouden besteden aan kerstmis, maar dat is totaal niet het geval. Het vliegtuig zit niet helemaal vol en ik heb mazzel, want ik heb 4 stoelen naast elkaar helemaal voor mezelf. De vlucht duurt 8,5 uur en gaat gelukkig snel voorbij. Ik kijk drie films en ik prober nog een uurtje te slapen. In de ochtend kom ik in Sydney aan en daar stap ik op de trein naar het centrum. Mijn hostel is dan nog maar 5 minuten lopen. Rond 11 uur kom ik in mijn hostel aan, maar dan is mijn bed nog niet klaar. Ik besluit om dan maar gelijk de stad in te gaan en de stad te gaan verkennen. Eerst loop ik een rondje door het park en elke keer verbaas ik me weer of het aantal soorten verschillende planten die in het park staan. Bij de Opera house is het altijd druk en het uitzicht blijft geweldig, hoe vaak ik er ook al geweest ben. Sydney verveelt mij nooit en dit is zeker niet de laatste keer dat ik er zal komen. In de middag ga ik naar Darling harbour. Het is vandaag boxingday en op zaterdag is er altijd een groot vuurwerk in Darling Harbour. Om 9 uur gaat de eerste vuurpijl de lucht in en het is een geweldig vuurwerk. Als dit al een geweldig vuurwerk is, hoe zal het vuurwerk dan zijn op oud/nieuwjaar? Om 22.00 uur ben ik weer terug in mijn hostel. Ik zit er helemaal doorheen, want ik heb praktisch een nacht overgeslagen en de hele dag in Sydney rondgelopen. Helaas heb ik pech, want mijn kamergenoten gaan die avond op stap en de kans dat ik daar doorheen ga slapen is minimaal. Om half 3 's nachts komt het stel de kamer binnen. TL aan, gerommel, kastjes gaan open etc. Ik ben gelijk wakker. Er gaat er zelfs nog eentje op de gang staan bellen. Geweldig, die hostels. Ik geloof dat ik er nu toch echt te oud voor ben.

De volgende ochtend ga ik vroeg op pad. Ik ga eerste lekker shoppen in Sydney en ik koop een nieuwe memory card. Inmiddels heb ik er al 10 GB doorheen gejaagd, wat ongeveer neerkomt op 3200 foto's. Maar ik heb nog 3 weken te gaan, dus er gaan nog wel wat foto's bijkomen. Sydney is op het gebied van winkels een wereldstad. Waar je ook naar zoekt, ergens in Sydney is het altijd wel te koop. Er zijn weinig grote namen in de mode die hier niet te vinden zijn. Na het shoppen loop ik naar de Harbour bridge en de Rocks markets. Hier staat een man (Mark Wilkinson) te zingen en gitaar te spelen. Zijn muziek spreekt me gelijk aan en er zijn veel mensen die zijn cd kopen. Ik kijk op de cd's wat zijn naam is en ik kom er later via internet achter dat het een bekende Australische sing/songwriter is die ook op Spotify staat. In 2014 heeft hij zelfs opgetreden bij de late night show van Umberto Tan. Superleuk om zo'n blijkbaar bekende sing/songwriter op straat te horen spelen. Vervolgens strijk ik neer in het Sydney park, met zicht op de Opera house. Hier is altijd wel wat te zien en voordat ik het weet is het alweer vijf uur. Ik besluit toch nog een keer naar Sydney Aquarium te gaan, want ik heb zelden een mooier aquarium gezien dan hier. Het aquarium beschikt over meer dan 700 soorten vis. Helaas is de bijzondere platypus dit keer niet te zien, wat ik wel jammer vindt, want het is echt een bijzonder dier. Om negen uur ben ik weer terug in mijn hostel.

De volgende dag vertrek ik al weer vroeg naar de luchthaven van Sydney voor mijn vlucht naar Melbourne. Aangekomen bij mijn hostel, blijkt dat ik in ditzelfde hostel ook de eerste keer heb gezeten, wat inmiddels 15 jaar geleden is. Het hostel is nog exact hetzelfde. Melbourne is een relaxte stad met veel winkels en mooie parken. Het ligt aan de rivier de Yarra en het is heerlijk om gewoon lekker over de boulevard langs de rivier te slenteren. De volgende avond heb ik met mijn collega Chelsea en Omar afgesproken. Heel toevallig zijn zij ook gisteren aan gekomen en zij gaan over een weekje door naar Nieuw Zeeland. We gaan bij een lekker Italiaans restaurantje eten en kletsen bij over het werk, mijn reis en andere dingen. Om 22.00 uur loop ik weer terug naar mijn hostel en de volgende dag word ik door mijn vriendin + man en kids opgehaald in Melbourne. Ik heb haar alweer 2,5 jaar niet gezien, maar we kletsen gewoon weer verder waar we gebleven zijn. Hier zit ik de komende 12 dagen in huis. Gewoon meedraaien in een gezin met 2 kleine mannetjes van 5 en 7. Gelukkig hebben zij ook vakantie, dus het zal een mix worden van gewoon lekker thuis relaxen en uitjes in de omgeving. En van 4 tot en met 7 Januari gaan Manon en ik samen naar Cairns. Een vakantie in een vakantie dus! Helemaal zin in.

To be continued.